Gryf (herb szlachecki)
Polski herb szlachecki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Gryf (herb szlachecki)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Gryf – polski herb szlachecki, noszący zawołania Po trzy na gałąź, Świeboda, Swoboda[4]. Wzmiankowany w najstarszym zachowanym do dziś polskim herbarzu, Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae, spisanym przez historyka Jana Długosza w latach 1464–1480[5]. Gryf jest jednym z 47 herbów adoptowanych przez bojarów litewskich na mocy unii horodelskiej z 1413 roku[6].
Ten artykuł dotyczy herbu szlacheckiego. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
Herb Gryf | |||
Typ herbu | |||
---|---|---|---|
Zawołanie |
Po trzy na gałąź, Świeboda, Swoboda | ||
Alternatywne nazwy | |||
Pierwsza wzmianka | |||
|
Herb występował głównie wśród rodzin osiadłych w ziemi krakowskiej, ruskiej, sandomierskiej, na Mazowszu i w Wielkopolsce[7]. Najbardziej znane rody, pieczętujące się herbem Gryf to między innymi Mieleccy[8] i Braniccy[9].
Gryfa używał też Stanisław Konarski[10].