Jelita (herb szlachecki)
Polski herb szlachecki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Jelita (herb szlachecki)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Jelita – polski herb szlachecki, noszący zawołania Jelita i Nagody[5]. Wzmiankowany w najstarszym zachowanym do dziś polskim herbarzu, Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae, spisanym przez historyka Jana Długosza w latach 1464–1480[1]. Jelita jest jednym z 47 herbów adoptowanych przez bojarów litewskich na mocy unii horodelskiej z 1413 roku[6].
Ten artykuł dotyczy herbu szlacheckiego. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
Herb Jelita | |||
Typ herbu | |||
---|---|---|---|
Zawołanie |
Jelita, Nagody | ||
Alternatywne nazwy |
Gyelyta, Hastae, Jelito, Jelitowczyk, Koschlya Rogy, Koźlarogi, Koźle Rogi, Nagody, Tres Hastae[1][2][3][4][2] | ||
Pierwsza wzmianka |
1316 (pieczęć), | ||
|
Herb występował głównie w ziemi brzeskiej, krakowskiej, sandomierskiej, sieradzkiej, łęczyckiej, poznańskiej i na Mazowszu[7]. Spośród najbardziej znanych rodów pieczętujących się herbem Jelita, należy wymienić Zamoyskich[8] i Czeczelów[9].
Jelity używał też Ignacy Jan Paderewski[10].