Konstanty Zamoyski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Konstanty Zamoyski (ur. 22 lutego 1846 w Warszawie, zm. 30 stycznia 1923 tamże)[1] – hrabia, ziemianin, I ordynat na Kozłówce w latach 1903–1923, w 1922 roku posiadał majątki ziemskie o powierzchni 15 760 ha[2].
Ten artykuł dotyczy polskiego hrabiego. Zobacz też: Konstanty Zamoyski (ordynat zamojski). |
Jelita | |||
Rodzina | |||
---|---|---|---|
Data urodzenia | |||
Data śmierci | |||
Ojciec |
Jan Zamoyski | ||
Matka |
Anna Maria z Mycielskich | ||
Żona |
Aniela z Potockich | ||
|
Syn Jana i Anny z Mycielskich. Wnuk XII ordynata na Zamościu Stanisława Kostki Zamoyskiego i Zofii z Czartoryskich Zamoyskiej. Starszy brat Jana Władysława (1849–1923). Po wielu latach spędzonych we Francji[potrzebny przypis], w 1870 roku ożenił się z Anielą Potocką[3]. Małżeństwo było bezdzietne[4]. Od 1889 przez kilka lat był kuratorem Ordynacji Zamoyskiej i opiekunem Maurycego Zamoyskiego[5].
W 1870 roku, jako prezent ślubny od ojca, otrzymał pałac w Kozłówce. W latach 1899–1914 przeprowadził gruntowną przebudowę pałacu[3]; dobudowano dwie wieże, taras od frontu, schody z tarasem od ogrodu oraz tarasy w elewacjach bocznych, dobudowano oficynę północną, kaplicę i teatralnię[6]. W 1903 roku, na mocy ukazu carskiego została utworzona ordynacja kozłowiecka[3] o powierzchni 7650 ha[6]. W jej skład wchodziło m.in. osiem folwarków, cztery odreby leśne, trzy młyny, tartak, dwie cegielnie[6]. Był właścicielem pałacu przy ul. Foksal w Warszawie[3][6].
Po bezpotomnej śmierci Konstantego Zamoyskiego ordynację kozłowiecką odziedziczył jego stryjeczny brat Adam[7].