ภาษาปัญจาบ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ปัญจาบ (อักษรคุรมุขี: ਪੰਜਾਬੀ, อักษรชาห์มุขี: پن٘جابی,[8] ออกเสียง [pənˈdʒaːbːi]) เป็นภาษาอินโด-อารยันที่พูดโดยชาวปัญจาบในภูมิภาคปัญจาบของประเทศปากีสถานและอินเดีย มีการประมาณว่ามีผู้พูดเป็นภาษาแม่ประมาณ 113 ล้านคน โดย 80.5 ล้านคนใน ค.ศ. 2017 อยู่ในปากีสถาน ส่วนอินเดียมีผู้พูด 31.1 ล้านคน (ใน ค.ศ. 2011)
ปัญจาบ | |
---|---|
ਪੰਜਾਬੀ, پن٘جابی | |
'ปัญจาบี' ซึ่งเขียนด้วยอักษรชาห์มุขีที่ใช้ในแคว้นปัญจาบ ประเทศปากีสถาน (บน) และอักษรคุรมุขีที่ใช้ในรัฐปัญจาบ ประเทศอินเดีย (ล่าง) | |
ออกเสียง |
|
ประเทศที่มีการพูด | ปากีสถานและอินเดีย |
ภูมิภาค | ภูมิภาคปัญจาบ |
ชาติพันธุ์ | ชาวปัญจาบ |
จำนวนผู้พูด | 113 ล้านคน (2011–2017)[1] |
ตระกูลภาษา | อินโด-ยูโรเปียน
|
ภาษาถิ่น | ดูสำเนียงปัญจาบ
|
ระบบการเขียน | |
สถานภาพทางการ | |
ภาษาทางการ | อินเดีย |
ผู้วางระเบียบ | Department of Languages, ปัญจาบ, ประเทศอินเดีย[7] Punjab Institute of Language, Art, and Culture - ปากีสถาน |
รหัสภาษา | |
ISO 639-1 | pa |
ISO 639-2 | pan |
ISO 639-3 | อย่างใดอย่างหนึ่ง:pan – Panjabipnb – Western Panjabi |
Linguasphere | 59-AAF-e |
พื้นที่ในอนุทวีปอินเดียที่มีผู้พูดภาษาปัญจาบ | |
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากล หากระบบของคุณไม่รองรับการแสดงผลที่ถูกต้อง คุณอาจเห็นปรัศนี กล่อง หรือสัญลักษณ์อย่างอื่นแทนที่อักขระยูนิโคด |
ภาษาปัญจาบเป็นภาษากลุ่มอินโด-ยุโรเปียน ในกลุ่มย่อยอินโด-อิเรเนียน เป็นภาษากลุ่มอินโด-ยุโรเปียนภาษาเดียวที่เป็นภาษาวรรณยุกต์ ซึ่งวรรณยุกต์เกิดจากการออกเสียงพยัญชนะชุดต่าง ๆ ด้วยเสียงสูงต่ำที่ต่างกัน ในเรื่องของความซับซ้อนของรูปศัพท์ เป็นภาษาที่ใช้คำประกอบ (agglutinative language) [9]และมักจะเรียงคำตามลำดับ 'ประธาน กรรม กิริยา'
ชาวปัญจาบได้ถูกแบ่งระหว่างอินเดียและปากีสถานระหว่างการแบ่งอินเดียเมื่อ พ.ศ. 2490 อย่างไรก็ดี ภาษาและวัฒนธรรมปัญจาบมักเป็นปัจจัยที่ทำให้ชาวปัญจาบอยู่รวมกันไม่ว่าจะสัญชาติหรือศาสนาใด มีชาวปัญจาบอพยพจำนวนมากในหลายประเทศเช่น สหรัฐ ออสเตรเลีย อังกฤษ แคนาดา ภาษาปัญจาบเป็นภาษาศักดิ์สิทธิ์ของชาวสิกข์ที่ใช้เขียนวรรณกรรมทางศาสนา เป็นภาษาที่ใช้ในดนตรีภันคระที่แพร่หลายในเอเชียใต้