Ziemia łęczycko-sieradzka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ziemia łęczycko-sieradzka (ang. Łęczyca-Sieradz Land) – kraina historyczna[potrzebny przypis][1][brak potwierdzenia w źródle] w środkowej Polsce, obejmująca ziemię łęczycką, ziemię sieradzką i ziemię wieluńską. Ziemia znajduje się w dorzeczu częściowo górnej i środkowej Warty (wraz z całym dorzeczem Neru, Widawki, Teleszyny, Myi oraz górnym dorzeczem Prosny), na lewym górnym i lewym środkowym brzegu Pilicy oraz w górnym dorzeczu Bzury.
|
Trwa dyskusja nad usunięciem tego artykułu, kliknij i weź w niej udział. |
|
Ten artykuł należy dopracować |
Szybkie fakty Państwa, Ważniejsze miejscowości ...
Państwa | |
---|---|
Ważniejsze miejscowości | |
Położenie na mapie Ziemia łęczycko-sieradzka (ziemie łęczycka, sieradzka, wieluńska) i inne krainy historyczne Polski na tle współczesnych granic administracyjnych |
Zamknij
Do XVIII wieku, Łęczyca, Sieradz i Wieluń były stolicami księstw i ziem; Łęczyca i Sieradz stolicami przedrozbiorowych województw, natomiast Łęczyca była także stolicą wczesnopiastowskiej prowincji. Największym miastem jest Łódź.